Tekst bij de publicatie in het boek "Kunstcollectie provincie Antwerpen"
In het werk van Robert Van Dromme krijgt de sterrenstatus van topsporters een matte glans. Op grote formaten schildert hij taferelen die zich langs de zijlijn van grote sportevenementen voordoen. Zijn schilderijen zijn geen anekdotische illustraties van de sportwereld, maar laten een ruimere interpretatie toe. Zoals de sportpagina's met grote foto's dramatisch verslag uitbrengen van val of zege, zo toont Van Dromme mensen en gebeurtenissen in de marge van hetzelfde topsport- en mediacircus. Toeschouwers, verzorgers, toevallige passanten, de minder glamoureuze kant van het sportgebeuren verschijnen er in al hun glorie en volle dramatiek, en de dofheid daarvan lijkt af te stralen op hen die wel in de schijnwerpers staan.
Vuelta II toont centraal een verzorger van een wielerploeg, die met gekruiste armen en voorraadzakjes staat te wachten langs de kant van de weg. Hoewel zeer herkenbaar en realistisch, is het Van Dromme er niet om te doen een fotografisch beeld te geven van dergelijke taferelen in de rand. Druipsporen en het doorschemerende doek, de dun aangebrachte verf en de bijna bleke kleuren geven het tafereel een troosteloze en schrale uitstraling.
Van Drommes werk roept kritische vragen op over het gebruik van beeld en media binnen en buiten de sportwereld, over sport én over kunst als maatschappelijke fenomenen, over mogelijke parallellen tussen kunst, cultuur en sport. Vanuit zijn achtergrond als sociale wetenschapper thematiseert Van Dromme bewust deze onderzoeksgegevens in zijn schilderkunst.
